Imiona psów zaczynające się na O na lata 2021-2022. Rok 2021-2022 torok O dla imion psów.. Aby Ci pomóc, oto lista imion psów i psów w porządku alfabetycznym, zaczynając od litery „O” na rok 2021-2022: Budowa ucha u psa. Psy różnych ras posiadają zupełnie inaczej wyglądające zewnętrzne małżowiny uszne, jednak ogólna budowa ucha zawsze jest identyczna, podobna do budowy ucha ludzkiego. U psów niektórych ras małżowina uszna jest sztywna i stercząca (np. owczarek niemiecki), a u innych zwisa przylegając do głowy (np. spaniele Najczęściej zapalenie spojówek u psa wywołane jest: infekcją wirusową – wirusem nosówki, adenowirusem typu 2, herpeswirusem typu 1; alergią i wywołaną nią nadwrażliwością układu odpornościowego; obecnością ciała obcego w oku psa; uszkodzeniem mechanicznym spojówki – podrażnieniem błony śluzowej oka przez rzęsy lub Zalecono doustne leczenie immunosupresyjne prednizonem w dawce 5 mg/kg m.c. co 24 godziny w terapii skojarzonej z azatiopryną w dawce 1,5 mg/kg m.c. co 24 godziny przez pierwsze 7 dni. W ciągu pierwszych dwóch dni leczenia apetyt powrócił i nie stwierdzono zaburzeń psychomotorycznych u psa. Pemfigoid pęcherzowy (Pemphogoid Bullosus) to przewlekła choroba skóry występująca częściej w wieku starszym (rzadko u dzieci), chorują ludzie po 60 roku życia, częściej kobiety cechująca się dużymi, dobrze napiętymi pęcherzami występującymi zarówno na podłożu rumieniowo-obrzękowym, jak i na skórze pozornie nie zmienionej. Kup teraz na Allegro.pl za 28,69 zł - MIECHUNKA Suszona NATURALNA 500g PHYSALIS (5015638436). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! . iStockPęcherzyca Peruviana Owoc Pęcherzyca Pęcherzyca Złota Agrest - zdjęcia stockowe i więcej obrazów AgrestPobierz to zdjęcie Pęcherzyca Peruviana Owoc Pęcherzyca Pęcherzyca Złota Agrest teraz. Szukaj więcej w bibliotece wolnych od tantiem zdjęć stockowych iStock, obejmującej zdjęcia Agrest, które można łatwo i szybko #:gm1408415053$9,99iStockIn stockPęcherzyca peruviana owoc. pęcherzyca pęcherzyca, złota, agrest – Zdjęcia stockowePęcherzyca peruviana owoc. pęcherzyca pęcherzyca, złota, agrest - Zbiór zdjęć royalty-free (Agrest)OpisPhysalis peruviana fruit. physalis physalis, golden wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektów$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:5760 x 3840 piks. (48,77 x 32,51 cm) - 300 dpi - kolory RGBID zdjęcia:1408415053Data umieszczenia:14 lipca 2022Słowa kluczoweAgrest Obrazy,Deser Obrazy,Dieta Obrazy,Dojrzały Obrazy,Fotografika Obrazy,Horyzontalny Obrazy,Jagoda Obrazy,Jedzenie Obrazy,Jedzenie i napoje Obrazy,Kielich - Nerka Obrazy,Klimat tropikalny Obrazy,Kultura chińska Obrazy,Kultura peruwiańska Obrazy,Liść Obrazy,Mały Obrazy,Miechunka rozdęta Obrazy,Motywy tropikalne Obrazy,Nasienie Obrazy,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami zdjęć. Budowa układu moczowego Układ moczowy, zwany również układem wydalniczym, składa się z dwóch nerek, dwóch moczowodów, pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. System ten – w tej samej mierze u psa, co u człowieka – jest odpowiedzialny za usuwanie z organizmu produktów ubocznych przemiany materii oraz nadmiaru wody. Nerki i moczowody tworzą górne drogi moczowe, natomiast pęcherz i cewka wchodzą w skład dolnych dróg moczowych. Co to jest zapalenie pęcherza moczowego? Zapalenie pęcherza – w języku fachowym określane jako cystitis – to nic innego niż wzmożona obecność drobnoustrojów w drogach moczowych, która prowadzi do stanu zapalnego. Dolegliwość ta dotyczy dolnych dróg moczowych: cewki moczowej (Urethra) i pęcherza moczowego (Vesica urinaria). Jak w przypadku każdego stanu zapalnego, jest to wewnątrzustrojowa reakcja na szkodliwe bodźce, która wyraża się zaczerwienieniem, bólem i zaburzeniami reguły to bakterie powodują zapalenie pęcherza u psa. Odpodzialne mogą być jednakże również, choć znacznie rzadziej, wirusy oraz grzyby, takie jak drożdżak Candida albican lub pasożyty, np. nicień Capillaria plica, wywołujacy kapilariozę dróg moczowych. Psy zarażają się nim przez zjedzenie żywiciela pośredniego, zwykle dżdżownic, zawierających inwazyjne larwy pasożyta. Z reguły to bakterie powodują zapalenie pęcherza u psa. Odpodzialne mogą być jednakże również, choć znacznie rzadziej, wirusy oraz grzyby, takie jak drożdżak Candida albican lub pasożyty, np. nicień Capillaria plica, wywołujacy kapilariozę dróg moczowych. Różne formy infekcji Choć przyczyn infekcji pęcherza u psów może być wiele, medycyna wyróżnia dwa rodzaje zapalenia: ostre zapalenie pęcherza moczowego, w którym symptomy pojawiają się nagle, rozwój choroby następuje szybko i ma zwykle pochodzenie bakteryjne, przewlekłe zapalenie pęcherza, na które pies cierpi stale lub wielokrotnie na nie zapada. Przewlekłe zapalenie pęcherza u psów Jeśli infekcja dróg moczowych występuje u psa więcej niż dwa razy w ciągu sześciu miesięcy lub częściej niż trzy razy do roku, mamy do czynienia z przewlekłym zapaleniem pęcherza. Taka przypadłość ma dwie formy: nawracającą oraz reinfekcyjną. W przypadku nawrotów drobnoustroje przeżywają w dolnych drogach moczowych. Zdarza się to na przykład przy niewłaściwym doborze leku lub jego zbyt niskiej dawki, ale także w przypadku odpornych na leczenie bakterii. Przy reinfekcji w ciągu roku pojawiają się nowe stany zapalne z zupełnie nowymi zarazkami, nieodpowiedzialnymi za pierwotne zapalenie. Może to być spowodowane osłabionym układem odpornościowym. W przypadku przewlekłego zapalenia pęcherza konieczne jest szczegółowe zbadanie psa, aby zidentyfikować czynnik wyzwalający. Oprócz przyczyn anatomicznych należy wziąć pod uwagę również błędy w leczeniu. Zapalenie pęcherza – w języku fachowym określane jako cystitis – to nic innego niż wzmożona obecność drobnoustrojów w drogach moczowych, która prowadzi do stanu zapalnego. Objawy zapalenia pęcherza u psów Typowe objawy zapalenia pęcherza moczowego u psa przypominają te występujące u ludzi: zwiększone parcie na mocz wiąże się z mizernymi sukcesami w jego oddawaniu. Innymi słowy: pies wciąż chce wyjść na zewnątrz, ale pomimo usilnych prób udaje mu się wycisnąć tylko kilka kropli, a oddawanie moczu trwa dłużej niż zwykle. Towarzyszy temu czasem charakterystyczne, spowodowane bólem garbienie i wydawanie bolesnych dźwięków. Nieraz nasz pupil nawet zapomina o dobrych manierach i popuszcza w domu. Oprócz niecodziennego zachowania, które świadczy o bólu, zapalenie pęcherza u psa zdradza również wygląd moczu, zarówno pod względem koloru i tekstury, jak i zapach. Mocz może zawierać krew, dlatego staje się czerwonawy, nierzadko wygląda mętnie, a czasem lekko się pieni. Ma również intensywniejszy niż zwykle zapach. Jeśli infekcja pęcherza jest ciężka lub przewlekła, może to negatywnie wpłynąć na nerki lub miedniczkę nerkową, co objawia się gorączką, zmęczeniem i osłabieniem. Podsumowanie objawów infekcji pęcherza moczowego u psa Zachowanie: częstomocz ogólny niepokój i podrażnienienietrzymanie moczu pomimo dobrego wychowania oddawanie niewielkich ilości moczu przygarbiona postawa lub skomlenie podczas mikcji Wygląd moczu: zabarwiony na czerwono mętny pienisty o silnym zapachu Przyczyny zapalenia pęcherza moczowego u psów Ryzyko zapalenia pęcherza zwiększa się, gdy pies przez dłuższy czas narażony jest na ochłodzenie. Kilometrowe spacery w mokre, zimne dni, kiedy wilgotna sierść nie zdąży wyschnąć, ale i długie kąpiele w zimnej wodzie w gorące letnie dni sprzyjają namnażaniu się bakterii. Zapalenie pęcherza moczowego u psa może również, chociaż rzadziej, mieć przyczyny anatomiczne i inne niezakaźne. Należą do nich: kamienie moczowe i kryształy w moczu zwężona cewka moczowa niewłaściwe ustawienie moczowodu osłabiony układ odpornościowy urazy mechaniczne przyjmowanie leków polipy lub guzy Podobne objawy, inne choroby W niektórych przypadkach objawy charakterystyczne dla zapalenia pęcherza moczowego mają zupełnie inną przyczynę i związane są z innymi chorobami. U suk na przykład ropomacicze, czyli ropne zapalenie macicy – w języku fachowym nazywane pyometrą – lub vaginitis, czyli zapalenie pochwy mogą objawiać się podobnymi do zapalenia pęcherza symptomami. U samców w grę wchodzi zapalenie prostaty (gruczołu krokowego). Czasami także kamienie pęcherza lub guzy przypominają objawy zapalenia pęcherza moczowego. Dobrze dobrana karma pozwoli zadbać również o układ moczowy Twojego pupila Bakteryjne zapalenie pęcherza moczowego u psów W większości przypadków zapalenie pęcherza moczowego u psa ma pochodzenie bakteryjne. Szczepy Escherichia coli czyli pałeczki okrężnicy są najczęstszym sprawcą, ale czasem także i inne bakterie rozprzestrzeniają się w drogach moczowych. Zakażenia gronkowcami, paciorkowcami, Klebsiella czy Proteus mirabilis charakteryzują się zwykle cięższym przebiegiem. Przeważająca większość chorób pęcherza moczowego u psów – około 80% – spowodowana jest tylko przez jeden gatunek bakterii. W pozostałych przypadkach występują infekcje mieszane. Aby doszło do zapalenia pęcherza, zarazki z okolicy narządów płciowych psa lub przewodu pokarmowego muszą dotrzeć do pęcherza moczowego przez cewkę moczową. Tam zagnieżdżają się i rozmnażają. Zapalenie może dotyczyć tylko błony śluzowej (Urozystitis) lub całej ściany pęcherza moczowego (Panzystitis). Teoretycznie bakteryjna infekcja pęcherza jest zaraźliwa, wszak zarazki mogą się przenosić na inne psy. W tym celu jednak bakterie musiałyby przedostać się od zarażonego psa w pobliże cewki moczowej innego psa. Czy zapalenie pęcherza jest zakaźne? Teoretycznie bakteryjna infekcja pęcherza jest zaraźliwa, wszak zarazki mogą się przenosić na inne psy. W tym celu jednak bakterie musiałyby przedostać się od zarażonego psa w pobliże cewki moczowej innego psa. Może się to zdarzyć przez polizanie, przy pływaniu lub podczas aktu płciowego. Zarażenie nie jest zatem wykluczone, ale zwykle mało prawdopodobne. Jakie psy są najbardziej narażone na zapalenie pęcherza? Schorzenia dolnych dróg moczowych dotykają przede wszystkim psich seniorów, dużo rzadziej młode osobniki. To najczęściej wynik obniżonej odporności. Jeśli zapalenia pęcherza dostają czworonogi w kwiecie wieku, winne są przede wszystkim silne infekcje lub urazy mechaniczne. Zdarza się także, że zapalenie pęcherza moczowego jest skutkiem dużej ilości leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Zapalenie pęcherza znacznie częściej zdarza się u suk niż u psów, podobnie jak u ludzi. Dlaczego suki częściej chorują na zapalenie pęcherza niż samce? Wyższa częstotliwość występowania zapalenia pęcherza u suk wynika z ich budowy ciała: mniejszej odległości między otworem cewki moczowej i odbytu, ale także z powodu znacznie krótszej i szerszej cewki moczowej niż u samców. Pozwala to bakteriom na łatwiejsze wniknięcie i szybsze dotarcie do celu. Suki po kastracji są również bardziej narażone na cystitis, bo mają niższy poziom estrogenu. Hormony płciowe pełnią ważną funkcję ochronną dla tkanki układu moczowego, wytwarzając ważne substancje aktywne, tak zwane peptydy. Wraz ze spadkiem poziomu estrogenu ta naturalna bariera dla szkodliwych mikroorganizmów staje się wrażliwa i bardziej przepuszczalna. Ponadto u kastrowanych suk tkanka łączna szybciej wiotczeje: gdy zwieracz pęcherza nie jest już szczelnie zamknięty, zarazki łatwiej mogą dostać się do wnętrza. Leczenie zapalenie pęcherza u psa Jeśli twój pies wykazuje objawy zapalenia pęcherza moczowego, jak najszybiej udaj się do weterynarza. Schorzenie dolnych dróg moczowych może być nie tylko bardzo bolesne, ale i niebezpieczne, jeśli nie jest leczone. W przypadku pochodzenia bakteryjnego zapalenia pęcherza grozi niebezpiecznym zapaleniem miedniczek nerkowych. Jeśli to bakterie zostały wykryte w moczu, lekarz weterynarii zwykle przepisze odpowiedni antybiotyk i ewentualnie środki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Jeśli infekcja dróg moczowych ma przyczynę niezakaźną, weterynarz może ustalić za pomocą USG lub rentgena, czy zapalenie pęcherza moczowego nie jest spowodowane wadami dróg moczowych, kamieniami moczowymi czy nowotworami. Schorzenie dolnych dróg moczowych może być nie tylko bardzo bolesne, ale i niebezpieczne, jeśli nie jest leczone. W przypadku pochodzenia bakteryjnego zapalenia pęcherza grozi niebezpiecznym zapaleniem miedniczek nerkowych. Co ulży choremu psu? Przy bakteryjnym zapaleniu pęcherza oprócz leczenia farmakologicznego powinieneś zadbać o to, aby Twój pies dużo pił i często oddawał mocz. To przepłukuje pęcherz i sprawia, że większośċ bakterii wydalana jest automatycznie. Ponieważ nie sposób nakłonić psa do częstszego picia, najlepiej dodawać mu wody do zwykłego pokarmu - to sprawdzona metoda. Bardzo ważne jest również ciepło: Twój pies nie powinien być narażony na przeciąg, wilgoć czy zimno, aby dodatkowo nie obciążać układu odpornościowego. Mokra podłoga lub zimne kafelki nierzadko prowokują przeziębiony pęcherz u psa i zdecydowanie nie są zalecane. Jeśli jest to infekcja Escherichia coli, a Ty cenisz leczenie domowe, możesz podać psu D-mannozę. To substancja pochodzenia naturalnego, rodzaj prostego cukru, do którego bakterie przyczepiają się 'chętniej' niż do ściany pęcherza. W ten sposób podczas mikcji mikroby usuwane są z dróg moczowych wraz z wydalanym cukrem. Czy można zapobiec zapaleniu pęcherza u psa? Zapobiec – i to tylko częściowo – można jedynie bakteryjnemu zakażeniu pęcherza. Z jednej strony ważne jest, aby pies systematyczne otrzymywał płyny, a z drugiej – aby regularne opróżniał pęcherz. Przyjmowanie wody przepłukuje pęcherz, a częste oddawanie moczu, bez konieczonści jego dłuższego przetrzymywania, zapobiega rozmnażaniu się bakterii w przewodach moczowych. Bezwzględnie należy także unikać przechłodzenia: Przemoczona sierść w połączeniu z zimną glebą lub przeciągiem sprzyja bakteryjnemu zapaleniu pęcherza. U szczególnie wrażliwych psów zalecane jest profilaktyczne podawanie D-mannozy. Zdrowe odżywianie wzmacnia układ odpornościowy i może w ten sposób zmniejszać ryzyko stanu zapalnego. Podsumowanie Podobnie jak u ludzi, zapalenie pęcherza moczowego u psów często związane jest z silnym bólem dróg moczowych i bez wątpienia należy je leczyć, bo grozi powikłaniami. Z powodu budowy ciała suki częściej cierpią na schorzenia dolnych dróg moczowych niż samce. Oprócz bakterii, które są najczęstszą przyczyną zapalenia pęcherza u psów, sprawcami mogą być także wirusy, grzyby lub pasożyty. Występują również przyczyny anatomiczne i kliniczne, choć znacznie rzadziej. Objawy infekcji dróg moczowych można obserwować zarówno w zachowaniu psa, jak i w wyglądzie moczu. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 4 minuty Pęcherzyca to choroba autoimmunologiczna skóry, której charakterystycznym objawem są pęcherze mające dużą skłonność do pękania i zamieniania się w nadżerki. Wyróżnia się pęcherzycę zwykłą, rumieniowatą czy paraneoplastyczną. Pęcherzycę leczy się steroidami oraz immunosupresantami, terapia jest długotrwała. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Definicja pęcherzycy Pęcherzyca - przyczyny Objawy pęcherzycy Objawy pęcherzycy zwykłej Objawy pęcherzycy liściastej Kto najczęściej choruje na pęcherzycę? Pęcherzyca - rozpoznanie Pecherzyca - leczenie Definicja pęcherzycy Pęcherzyca to rzadka dolegliwość skórna, która zaliczana jest do chorób autoimmunologicznych, czyli takich, których istotą jest produkowanie przeciwciał skierowanych w komórki własnego organizmu. Charakterystycznym objawem choroby są pęcherze śródnaskórkowe, które mają skłonność do pękania i przekształcania się w bolesne nadżerki. Choroba atakuje w głównej mierze osoby dorosłe, a jej leczenie polega na podawaniu steroidów lub immunosupresantów. Pęcherzyca - przyczyny Układ odpornościowy produkuje przeciwciała, które mają chronić organizm przed szkodliwym działaniem bakterii i wirusów. W przebiegu pęcherzycy przeciwciała te traktowane są przez układ immunologiczny jako obce. Przyczyną tego jest powstawanie na skórze i błonach śluzowych pęcherzów. Tak naprawdę przyczyny tej autoagresji nie są do końca znane, dlatego często rozpoznaje się pęcherzycę idiopatyczną o nieznanej przyczynie. Lekarze podejrzewają, że pęcherzyca może mieć podłoże genetyczne. Pacjenci, u których stwierdzono wcześniej inne choroby o charakterze autoimmunologicznym, mają większe predyspozycję do zachorowania. Ponadto stosowanie niektórych preparatów może zwiększyć ryzyko dolegliwości, np. niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ACE-inhibitorów czy penicylin. Również spożywanie pewnych pokarmów oraz długotrwałe wystawianie się na promienie słoneczne zwiększa szansę na pęcherzycę. Objawy pęcherzycy Objawy pęcherzycy obserwujemy jako nadżerki na błonach śluzowych (jamy ustnej, spojówek, przełyku) oraz pęcherze na skórze głowy, karku, tułowia, okolic pach. Nadżerki i pęcherze powodują dotkliwy ból, a towarzyszyć im może gorączka z dreszczami. Z upływem czasu zmiany pęcherzowe pojawiają się na błonach śluzowych przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Rozróżnia się następujące typy pęcherzyc: pęcherzyca zwykła(najczęstsza odmiana), pęcherzyca liściasta, pęcherzyca łojotokowa, pęcherzyca rumieniowata, pęcherzyca paraneoplastyczna. Objawy pęcherzycy zwykłej Pęcherzyca zwykła jest najczęściej występująca odmianą i ma zarazem najcięższy przebieg. Powstawanie pęcherzy poprzedzone jest zazwyczaj nadżerkami na śluzówkach jamy ustnej, a nawet w okolicy krtani i przełyku (utrudnione przełykanie) czy narządów płciowych i spojówek. Pęcherzyca zwykła ma również swoje odmiany, do których zaliczamy: pęcherzycę bujającą - rzadki rodzaj, który charakteryzuje się brodawkującymi i przerośniętymi ogniskami w okolicach zgięć stawowych oraz otworów ciała; pęcherzycę opryszczkowatą - zmiany skórne mają okrągły kształt; pęcherzycę brazylijską - występuje w głównej mierze na terenie Ameryki Południowej, a jej geneza leży w zakażeniu wirusowym przenoszonym przez owady. Jest to odmiana epidemiczna. Objawy pęcherzycy liściastej W pęcherzycy liściastej pęcherze nie atakują błon śluzowych. Zmiany skórne mają charakter rozległy i pojawia się ogólne zapalenie skóry, albo zmiany zanikowe przydatków skóry (na przykład paznokci). Wśród odmian pęcherzycy liściastej wyróżniamy:rumieniowatą; łojotokową; opryszczkowatą oraz paraneoplastyczną. Pęcherzyca paraneoplastyczna - najczęściej towarzyszy nowotworom, jej przyczyną jest prawdopodobnie jak w innych przypadkach - powstawanie autoprzeciwciał z powodu uczulenia na komórki guza nowotworowego. Ten rodzaj pęcherzycy charakteryzuje się znacznie cięższym przebiegiem, oprócz tego objawy błon śluzowych są bardziej bolesne, nadżerki tworzą się nawet w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym. Poważnym powikłaniem pęcherzycy paraneoplastycznej jest zarostowe zapalenie oskrzelików. Kto najczęściej choruje na pęcherzycę? Pęcherzyca najczęściej atakuje osoby dorosłe, zwykle początek choroby występuje w wieku 30 - 60 lat. Jeżeli chodzi o dzieci - chorują one dosyć rzadko. Płeć tutaj nie ma znaczenia, pęcherzyca dotyka w takim samym stopniu kobiety jak i mężczyzn. Natomiast osoby, u których występowały inne choroby autoimmunologiczne i takie, u których w rodzinie stwierdzono pęcherzyce - są w grupie podwyższonego ryzyka. Ponadto pacjenci chorujący na nowotwór mogą zachorować na pęcherzycę paraneoplastyczną, szczególnie w przebiegu chłoniaka czy grasiczaka. Pęcherzyca - rozpoznanie Rozpoznanie choroby jaką jest pęcherzyca polega przede wszystkim na przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego z pacjentem oraz badaniu fizykalnym. Niekiedy wykonywane są również badania histopatologiczne wycinka skóry, aby stwierdzić lub wykluczyć obecność autoprzeciwciał skierowanych przeciwko typowym antygenom. Lekarz rozpoznający pęcherzycę powinien wykluczyć ewentualny zespół paraneoplastyczny (mający związek z nowotworem). Pecherzyca - leczenie W terapii pęcherzycy stosuje się schematy leczenia stałego oraz pulsowego, które opiera się na stosowaniu steroidów (prednizon, deksometazon) oraz immunosupresantów hamujących produkcję przeciwciał (azatiopryna, cyklofosfamid). Rzadziej stosuje się dożylne immunoglobuliny. W przypadku zakażenia miejsc zmienionych chorobowo stosuje się antybiotyki. Do stosowania miejscowego poleca się preparaty przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne oraz odkażające, w tym maści z glikokortykosteroidami. Pęcherzycę endemiczną leczy się preparatami przeciwmalarycznymi, natomiast w odmianie paraneoplastycznej ważne jest leczenie samego nowotworu (usunięcie guza). W leczeniu pęcherzycy paraneoplastycznej zwykle nie stosuje się innych sposób leczenia typowych dla pozostałych odmian choroby, ponieważ mogą one zwiększyć agresywność raka. Pęcherzyca to dolegliwość przewlekła, która jest bardzo uciążliwa dla pacjenta, ale rzadko powoduje zgon. Najgorsze rokowania są w pęcherzycy neoplastycznej natomiast najlepsze w pęcherzycy liściastej. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Najlepszy internista w Twojej okolicy - umów się na wizytę Pęcherzyca choroby "Wolę nie mieć włosów". Nowy lek na łysienie plackowate wzbudza emocje Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pierwszy doustny lek na łysienie plackowate. Informacja wzbudziła spore poruszenie, choć pacjentom... Paulina Wójtowicz Pęcherz moczowy psa jest tak samo narażony na choroby jak ludzki. Może nawet bardziej z uwagi na warunki środowiskowe i mimo wszystko dużo niższy poziom higieny. Zapalenie pęcherza moczowego najczęściej wywołują bakterie i wirusy, czasami także grzyby. To nieprzyjemne schorzenie – zarówno dla psa, jak i jego właściciela. Objawy zapalenia pęcherza moczowego u psa Pies cierpiący na zapalenie pęcherza moczowego przede wszystkim ma problemy z oddawaniem moczu z dotychczasową regularnością. Nierzadko w ogóle nie może załatwić swojej potrzeby fizjologicznej lub oddaje mocz w bardzo małych ilościach, za to dużo częściej. Wyraźnie widać też, że oddawanie moczu sprawia psu ból, dlatego zwierzak podświadomie tego unika. Ważne! W takiej sytuacji trzeba jak najszybciej reagować i zgłosić się do weterynarza, gdyż nagromadzenie moczu w pęcherzu może spowodować nawet jego pęknięcie – to bezpośrednie zagrożenie dla życia psa. W przypadku podejrzenia choroby warto sprawdzić barwę psiego moczu. Jeśli właściciel dostrzeże w nim fragmenty krwi, może to świadczyć o groźnym krwiomoczu zwiastującym choroby urologiczne. Czynniki ryzyka Zapalenie pęcherza moczowego najczęściej obserwuje się u psów w podeszłym wieku. Nie oznacza to jednak, że choroba nie dotyka młodszych zwierząt. W przypadku względnie młodego psa przyczyną najczęściej jest uraz mechaniczny, infekcja lub inne choroby. Najczęstsze czynniki ryzyka to: Kamica pęcherza Nowotwór pęcherza Przerost prostaty Cukrzyca Zapalenie nerek Zapalenie pochwy i macicy Zapalenie pęcherza moczowego u psa może być też powikłaniem po przyjmowaniu leków, szczególnie nowotworowych. Rozpoznanie i leczenie Zdiagnozowanie zapalenia pęcherza moczowego jest możliwe po przeprowadzeniu badania moczu. Wynik daje 100% pewność. Wówczas należy wdrożyć leczenie antybiotykowe, które z reguły trwa 2 tygodnie. Ważne jest, aby w tym czasie zapewnić psu komfortowe warunki, ciepło, dbać o to, by się nie przeziębił. Po zakończeniu antybiotykoterapii należy powtórzyć badanie moczu. Jeśli bakterie zniknęły, pies może wrócić do normalnego trybu życia. Zgłoś swój pomysł na artykuł Fot: auremar / Pęcherzyca należy do chorób układu immunologicznego (odpornościowego). W wyniku choroby na skórze pojawiają się bolesne pęcherze. Organizm produkuje wówczas przeciwciała, które powodują utratę łączności między komórkami różnych warstw naskórka Pęcherzyca ma kilka odmian (np. pęcherzyca liściasta). Pęcherzyca to rzadka choroba układu odpornościowego (immunologicznego), której objawem jest powstawanie bolesnych pęcherzy oraz ran na skórze i błonach śluzowych, a także rozwarstwianie się naskórka. Rany łatwo się odnawiają i nie chcą się goić. Łatwo rozprzestrzeniają się również na coraz bardziej rozległe partie ciała. Nie są znane dokładne przyczyny powstawania pęcherzycy. Wiadomo jednak, że u chorej na nią osoby dochodzi do nieprawidłowości w układzie immunologicznym: organizm błędnie rozpoznaje wówczas prawidłowo działające struktury ciągłości naskórka i eliminuje je. W wyniku niewłaściwej odpowiedzi układu immunologicznego dochodzi do procesu akantolizy – utraty łączności pomiędzy warstwami naskórka.. Możemy więc powiedzieć, że u osoby chorej na pęcherzycę organizm samoistnie dąży do zniszczenia zdrowej skóry. Pęcherzyca – co to za choroba? Trzy rodzaje pęcherzycy Pęcherzyca jeszcze do niedawna uchodziła za chorobę śmiertelną. Obecny postęp medycyny sprawił, że można z nią żyć i w znacznym stopniu zminimalizować przykre dolegliwości, jakie powoduje. Okresowo pęcherzycę można pokonać (wówczas nie daje znacznych objawów), jednak choroba ma tendencję do nawracania. Pęcherzyca należy do chorób bolesnych i w znacznym stopniu pogarszających komfort życia. Naskórek osoby chorej jest niezwykle delikatny i podatny na urazy – wystarczy mocniejsze dotknięcie czy potarcie skóry, aby zaczął się rozwarstwiać i pękać, tworząc rany. Choroba utrudnia wykonywanie codziennych czynności, a także normalne kontakty międzyludzkie (rany i utrzymujący się stan zapalny naskórka to również problem natury estetycznej). Zasadniczo można wyróżnić trzy rodzaje pęcherzycy. Pęcherzyca zwykła – klasyczna postać pęcherzycy z początku atakuje z reguły błony śluzowe w okolicy jamy ustnej i nosowo-gardłowej, spojówek, a także przełyku oraz strun głosowych. Następnie pęcherze pojawiają się również na skórze, zwłaszcza na dłoniach, rękach, tułowiu, klatce piersiowej, szyi i karku, pod pachami, w pachwinach, na wargach i wokół ust, a także na owłosionej skórze głowy. Cechą charakterystyczną pęcherzycy jest fakt, że rany i rozwarstwienia naskórka powstają już podczas samego pocierania zdrowej skóry. Naskórek traci wówczas ciągłość i tworzą się płytkie rany. Zmiany zazwyczaj goją się samoistnie i nie pozostawiają blizn, o ile nie wda się w nie zakażenie i stan zapalny. Proces gojenia jest czasochłonny, tym bardziej że rany bardzo łatwo się odnawiają. Chorobie towarzyszy ból i pieczenie uszkodzonego naskórka. Pęcherzyca liściasta – przypomina nieco opryszczkę skórną lub rumień. Należy do odmian łagodniejszych, ponieważ u chorych na pęcherzycę liściastą zmiany skórne są jedynie powierzchowne i nie sięgają do głębszych warstw naskórka. Pęcherze pojawiają się zazwyczaj najpierw na owłosionej skórze głowy, a następnie rozprzestrzeniają się także na okolice twarzy, warg, szyi i karku, piersi i/lub plecy. Pęcherze powodują dotkliwe swędzenie. Pęcherzyca paranowotworowa to trudna do leczenia i rzadka postać pęcherzycy, która pojawia się u osób uprzednio leczonych na choroby nowotworowe. Pęcherze i owrzodzenia występują na ustach, wewnątrz jamy ustnej, a także w przełyku. Jakie są przyczyny pęcherzycy? Bezpośrednią przyczyną pęcherzycy jest obecność w organizmie przeciwciał pemphigus, które w związku z komórkami tworzącymi naskórek (tzw. keratocystami) powodują proces akantolizy, czyli utraty łączliwości komórek poszczególnych warstw naskórka. Choroba powstaje najprawdopodobniej na podłożu genetycznym, choć jej dokładne przyczyny nie są znane. Tym samym nie istnieje profilaktyka pęcherzycy. W medycynie znane są przypadki osób, u których pęcherzyca ujawniła się pod wpływem zażywania niektórych leków lub nawet po wystąpieniu oparzeń skóry czy wystawieniu ciała na działanie światła słonecznego. Diagnoza i leczenie pęcherzycy Pęcherzycę nie trudno zdiagnozować na podstawie opisywanych przez pacjenta objawów, a także z uwzględnieniem obserwacji zmian skórnych. Diagnoza pęcherzycy jest ponadto poparta badaniami laboratoryjnymi, które mają wykazać obecność odpowiednich przeciwciał produkowanych przez organizm. Choć pęcherzyca daje bardzo charakterystyczne objawy, w początkowej fazie diagnostyki bywa mylona z innymi chorobami dającymi objawy dermatologiczne (np. z opryszczką, półpaścem, rumieniem wielopostaciowym, grzybicą skóry, liszajcem pęcherzowym). Pęcherzycę leczy się przede wszystkim objawowo – terapia ma na celu zminimalizowanie dotkliwych objawów skórnych. Podstawą jest leczenie farmakologiczne, zwłaszcza za pomocą leków z grupy glikokortykosteroidów oraz środków immunosupresyjnych (hamujących czynności układu odpornościowego). Ważnym elementem leczenia są codzienne kąpiele z dodatkiem środka odkażającego, który zmniejsza ryzyko zainfekowania istniejących ran, a także zapobiega ich dalszemu nadmiernemu rozprzestrzenianiu się. Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy Czy artykuł okazał się pomocny?

pęcherzyca u psa zdjęcia